Een van de moeilijkste testamenten om op te stellen is die van personen met een “gemengd gezin”. Een “gemengd gezin” is een gezin waarin één of beide echtgenoten elk kinderen hebben uit een eerder huwelijk.
In een testament voor een traditioneel gezin (een gezin waarin de kinderen kinderen van beide echtgenoten zijn), zullen de meeste testamenten alle goederen nalaten aan de langstlevende echtgenoot en bij het overlijden van de langstlevende echtgenoot de erfenis gelijk verdelen over de gemeenschappelijke kinderen. Het gebruik van dezelfde verdelingsregeling voor een gemengd gezin zal echter niet altijd werken.
Het probleem ontstaat wanneer een van de echtgenoten overlijdt en al zijn goederen nalaat aan de langstlevende echtgenoot. Wat gebeurt er als de langstlevende echtgenoot vervolgens zijn testament wijzigt om de kinderen van de vooroverleden echtgenoot uit te sluiten?
Erfenis verdelen bij gemend gezin
Bijvoorbeeld, Harry echtgenoot, die drie kinderen uit een vorig huwelijk heeft, trouwt met Wilma echtgenote, die twee kinderen uit een vorig huwelijk heeft. Harry en Wilma laten een testament opstellen waarin zij al hun bezittingen aan elkaar nalaten en vervolgens in gelijke delen aan de kinderen.
Harry overlijdt en al zijn bezittingen gaan over op Wilma. Wilma besluit dan haar testament te wijzigen en al het gecombineerde vermogen aan haar twee kinderen na te laten, waardoor de drie kinderen van Harry van de erfenis van hun vader worden uitgesloten. Na Wilma’s dood zullen Harry’s kinderen niet blij zijn te vernemen dat zij niets van hun vader erven.
Wat had Harry kunnen doen om dit te voorkomen?
Ten eerste had Harry bij zijn dood een deel van zijn vermogen direct aan zijn kinderen kunnen nalaten. Hij had bijvoorbeeld in zijn testament kunnen vastleggen dat 50% van zijn vermogen rechtstreeks naar zijn kinderen zou gaan en dat de resterende 50% aan Wilma zou worden nagelaten. Op deze manier zouden zijn kinderen hun deel hebben geërfd op het moment dat Harry overlijdt, waardoor hun erfenis is gegarandeerd. Het probleem met deze methode is dat Wilma misschien niet kan blijven leven met slechts 50% van Harry’s vermogen.
Een ander alternatief zou zijn dat Harry zijn vermogen had kunnen nalaten in een trust die in zijn testament was gecreëerd voor Wilma’s onderhoud tijdens haar leven en bij haar dood het resterende saldo, indien aanwezig, aan Harry’s kinderen. Op deze manier zou Harry tijdens haar leven voor zijn vrouw hebben kunnen zorgen en zouden zijn kinderen het geld erven dat overblijft na Wilma’s dood. Het nadeel van deze methode is dat er een trust in het testament moet worden opgenomen, waardoor het testament en de administratie na het overlijden van Harry gecompliceerder worden.
Tenslotte kunnen Harry en Wilma een zogeheten “wederzijds” of “contractueel” testament hebben opgesteld. Dit zijn testamenten die, eenmaal gemaakt, niet kunnen worden gewijzigd zonder de schriftelijke toestemming van beide partijen. Dus, zodra Harry stierf, kon Wilma haar testament niet veranderen om Harry’s kinderen te onterven, omdat Harry niet met die verandering instemde. Zelfs deze methode is niet perfect omdat dit Wilma ervan kan weerhouden een legitieme wijziging in haar testament aan te brengen nadat Harry is overleden.
Personen met gemengde gezinnen moeten met een erfrecht advocaat overleggen hoe zij wensen te voorzien in zowel hun kinderen uit een vorig huwelijk en hun huidige echtgenoot bij het maken van een testament.